We noteren zondag 24 oktober 2004 als de dag waarop Jip ging lopen. Voor het eerst ging hij op eigen initiatief midden in de kamer staan, een dansje maken om vervolgens een eindje achter een op zijn kant rollende poef aan te sjokken. Het klinkt net zo absurd als het was, lezertjes, neem dat maar van mij aan. Opvallend was zijn stabiele wegligging, maar met dik 16 maanden voorbereiding mag je ook wel wat verwachten natuurlijk. Morgen hopelijk daadwerkelijk bewijs in de vorm van fotomateriaal.

Mocht je eens een keer niet weten wat te doen met je kinderen, dan is de theatershow van Cowboy Billie Boem een absolute aanrader. De cd’s maakten hier thuis al overuren, nu werd het eens tijd om de 2 heren in levende lijve te gaan bezien. In De Pas in Heesch nota bene, waar papa menige carnaval doorbracht in zijn jongere jaren. Enkele jaren geleden heeft het buurthuis een geweldige makeover gehad (of noem je sloop gevolgd door nieuwbouw geen makeover meer ?) en gaat nu als cultureel centrum door het leven, voorzien van prachtig theater.

Marcel Sophie (de Indiaan – ook bekend als de leadzanger van Pater Moeskroen) en Bart Pullens (de heer C.B. Boem himself) zetten een leuke show neer die is opgehangen aan het feit dat indiaan de papagaai van Boem heeft laten ontsnappen. Vooral Marcel doet het erg leuk en de grappen en grollen zijn vaker leuker voor de ouders dan voor de kids. Dat enkele gags lijken te zijn gejat uit de film Hot Shots (een deurbel aan een wigwam) mag de pret niet drukken. Het zal de in het publiek aanwezige kinderen zorg zijn. Die zijn overigens toch te druk met klikken (‘De Indiaan heeft de papegaai laten gaan!’) en met speuren naar onderhavige vogel (‘Daar! Daar!’). Isa vind het allemaal prachtig, maar snapt niet waarom de heren niet direct na het ontsnappen van Lorre een grootscheepse zoekactie beginnen. De heer Boem kan dan wel gaan staan grienen en de Indiaan achter zijn oren staan te krabben, maar Isa zag toch liever meteen wat kordate actie. ‘Waar is de papegaai nou ? De papegaai is weg !’ riep ze dan ook regelmatig. Enfin, eind goed al goed en na het scoren van nóg een CBB-cd meent Papa na afloop in de foyer zelfs ook nog een aantal bekenden uit zijn lagere schooltijd te ontdekken. Maar het ontbreken van essentiële gegevens (zoals voornaam en achternaam) maakt dat hij het daar maar bij laat…

Je kon erop wachten. 2-en-een-half jaar oud en de Grote Vraag is gesteld. ‘Waarom ?’.’Wat doet de prinses daar ?’. ‘De haren kammen’. ‘Waarom ?’. ‘Omdat ze klitten in de haren heeft’. ‘Waarom ?’. ‘Omdat ze erop geslapen had’. ‘Waarom ? ‘ ……..

Jip daarentegen heeft nog niet zoveel last van dat soort belangrijke zaken. Zijn vocabulaire bestaat uit een nog overzichtelijk aantal woordjes danwel klanken die in de verte op iets bekends lijken. ‘Tappetappetappe’ is een van zijn hotste termen op dit moment. Hij is nu bijna 16 maanden oud, maar lopen ho maar. Een drietal stapjes (helemaal los, dat wel) tussen tafel en stoel en vice versa, da’s het enige gewandel dat er vooralsnog in zit. Onder luid gebrabbel van ‘tappetappetappe’. Misschien dat we de term ‘lopelopelope’ moeten introduceren, want dat stappen schiet nog niet echt op :-)