Hoi hoi, we gaan naar de kermis! Het duurt even voordat Isa begrijpt dat daar geen caravans maar draaimolens zijn. Vonden papa en mama het vorig jaar nog leuker dan Isa, nu was het dolle pret. Isa en Jip samen in de draaimolen. Niks zwaaien naar papa en mama, lekker sturen en aan de knopjes zitten. Als we eruit gaan is Jip een attractie op zich. In een vlaag van ‘jeugdsentimentsverbijstering’ sleept mama Isa mee de rups in. Dat gaat harder dan we dachten. ‘Vin Isa nie zo leuk’. Ehhh, ja maar nou rijdt ie al…… Maar Isa is stoer en geeft verder geen kik. Ze zwaait zelfs naar papa en Jip (die nog steeds boos is omdat ie uit de draaimolen moest). Tot slot nog een keer in de draaimolen (en ook weer eruit, tot grote woede van Jip). Volgende week kermis in Empel, jippie! We kopen maar een 10-rittenkaart. Een voor Isa en een voor Jip.

Vorig jaar hadden we het over the quiet (Jip) en the rebel (sjacherijnige, opstandige en hangerige Isa). We kunnen nu spreken van ‘the rebel and the rebel, formerly known as the quiet’. Rebel Isa heeft nog af en toe haar kuren, maar de tijd dat ze zich bij het minste of geringste op de vloer stortte lijkt (even?) over. Sterker nog: we kunnen zelfs genieten van spontane omhelzingen en dikke kussen.

Jip heeft echter het afgelopen jaar goed kunnen kijken hoe het moet en hij leert snel. Niks quiets meer aan. Specialiteit is het bruggetje: als hij iets niet wil (of juist wel wil), gaan alle spieren strak en verandert Jip in een bruggetje. Probeer hem dan maar eens in de kinderwagen, of (auto)stoel te krijgen. En daar hoort natuurlijk een prachtig geluid bij, Isa’s sirene is er niks bij.

Dat jongens echte dramaqueens zijn blijkt wel, want het bruggetje stort snel in.
WEEEEEEEEEEEEEEHHHHHHHHHH!
Ik ga jou pakken!
HAHAHAHAHAHAHA!
Kom in de auto, we gaan naar de kermis.
WEEEEEEEEEEEEEHHHHHHHHHHHHHHHH!
Hupakee, in de draaimolen!
HAHAHAHAHAHAHA!
Afgelopen. Kom we gaan eruit.
WEEEEEEEEEEEEEEHHHHHHHHHH!

En zo hoef je je dus nooit te vervelen.

Vroegen we bij Isa nog af of het tandjes, prikjes, griepjes of nieuwe broertjes waren, bij Jip weten we het wel: het is de after-baby-crisis. Ook bij Isa begon de dip met 14 maanden. Inmiddels weten we dat alles ook weer over gaat, dus er zal ooit nog wel een berichtje komen over Jip die me spontaan omhelst! (overigens: die kus die lukt al aardig, hij zit nu op een slagingspercentage van 80%. Die overige 20%? HAP!)