160 | Wreed
door roel op 27 feb 2003
Het zag er allemaal zo stoer uit bij het consultatiebureau. Prik in rechterbeen, zonder piepen geïncasseerd. Prik in linkerbeen, klein piepje, even tandenbijten en klaar. Dat moest natuurlijk in de avonduurtjes wel fout gaan. En van 00:00 tot 02:00 was het huilen geblazen. Na veel vijven en zessen lukte het toch om haar in slaap te krijgen. Vanochtend bleek ze erge last te hebben van haar beentjes. Het voelt als een zware spierpijn, kan ik me van mijn laatste injecties (in het leger) nog herinneren. En als stoere landverdedigers al lopen te mauwen, dan moet het voor zo’n hummel al helemaal afzien zijn. Bijkomend voordeel was dat ze wél lekker stil bleef liggen op het aankleedkussen !