Noteert u 29 oktober 2002 maar als de dag waarop Isa, na wekenlange vruchteloze pogingen die verzandden in achterwaarts geschuif en om-haar-as-gedraai, het Echte Kruipen heeft ontdekt. De Nijntje-bal deed ’t ‘m uiteindelijk. Als door een wesp gestoken stoof ze vooruit op handjes en voetjes achter de bal aan. Eenmaal bij de bal aangekomen stootte ze em weer weg, wat weer werd gevolgd door een kruipsprint van heb ik u daar. Dat ging zo even door, af en toe steels naar papa en mama kijken onder het motto ‘ik weet echt wel wat ik doe’. Ineens is alles anders. Loshangende kabels van babyfoons, laaghangende stopcontacten, tafelhoeken, ongestofzuigde laminaatvloeren. Niks is veilig. En het gaat ook allemaal met een ongelooflijke rotgang. Niet eerst even een paar weken rustig kruipen, nee hoor, gewoon hoppa en gaan… Hieronder een 4-tal foto’s van een van haar 1e kruiptochten.

Zou het door haar nieuwe supersonische korte coupe komen ? Ze is vandaag namelijk en passant al voor de 2e keer naar de kapper geweest. € 15 vroegen ze ervoor, de afzetters. Maar de aerodynamica van haar nieuwe haardos heeft op het kruipen waarschijnlijk een gunstig invloed gehad.

Vandaag is het dan écht zover: tandje 2 is gesignaleerd. Oma Miep had 2 weken geleden al de illusie nr. 2 te hebben ontdekt, doch nadere inspectie bleek haar ongelijk aan te tonen. Gisteren was er nog niks te zien, vandaag wel. Het 1e fotografisch bewijs van tandje 1 is inmiddels geleverd

Het valt niet mee om op het juiste moment én te knippen én Isa haar mond te laten opendoen… Blij dat ik geen conventionele fotorolletjes meer nodig heb. De snotneus krijgt u er vandaag gratis bij, het is óf het een óf het ander. Tijd om haar snoet te fatsoeneren was er even niet bij !

Terwijl de zwaarste storm in 12 jaar over de Bossche landerijen blaast en voornamelijk de bamboes in onze achtertuin teistert, vermaakt Isa zich opperbest met zichzelf op tv. Papa is inmiddels aardig ingevoerd in de supervideocd-materie, wat ongeveer betekent dat je 35 minuten aan bijna-DVD-kwaliteit video kan branden op een ordinaire cd-rom. Deze doet het vervolgens bijzonder prettig in de DVD-speler. Niks geen vooruit- danwel achteruitgespoel meer. De 1e Isa-svcd is af en bestrijkt de 1e 6 weken van Isa’s bestaan. 30 minuten dolle pret naar nu blijkt, want of het is omdat ze zichzelf herkent of omdat ze dat juist niet doet maar die kleine baby bijzonder kek vindt, ze schaterlacht zich suf om zichzelf. Vergeet alle Nijntjes, Teletubbies en Bob de Bouwer. Isa rules ! Binnenkort bij een videotheek in uw nabijheid…

Oma Miep heeft eigenhandig haar tandenontdek-expertise naar een hoger niveau getild en zich tevens de discipline ‘tanden-voorspellen’ kundig gemaakt. Nader onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat er van tand 2 nog helemaal geen sprake is. Hoewel we dat ook niet met zekerheid kunnen zeggen, want Isa gunt ons slechts een hele korte blik op haar onderkaak alvorens de vingers af te lebberen en het zicht daarmee te ontnemen. Het vorige bericht dient u derhalve, tot het tegendeel daadwerkelijk bewezen is, voor ONWAAR aan te nemen. Excuses.

Tandje 2 is vandaag doorgebroken, natuurlijk weer ontdekt door Oma Miep. Gelukkig naast de andere en niet er tegenover, dat zou pas link worden. Nu wordt je neus aan de ene kant door tanden belaagd maar aan de andere kant door lichtroze tandvlees. Dat valt nog te doen. Maar als ik de boekjes erop na sla, dan komen als nr. 3 en 4 precies die gevaarlijke tegenoverliggende voortanden door…

De statistieken van deze site wijzen uit dat 97% van de kijkertjes beschikt over een browser die met flash overweg kan. Vandaar dat het tijd werd om het menuutje eens onder handen te nemen. Als u hierboven wat hebt zien bewegen en af en toe een geel eendje voorbij ziet komen, dan zit u goed. Anders hoort u bij die 3% die een probleem heeft. Wat een mens in een middagpauze al niet kan doen…

Vroeger, toen Isa nog kleiner en vooral minder beweeglijk was, klaarde je het klusje in luttele tellen. Kleertjes uit, billetjes schoon, verse luier erom, kleertjes aan in rondetijden waar de Nederlandse kernploeg nog een hele zware dobber aan zou hebben. Sinds het omdraaien tot haar vaardigheden behoort, is het een heel ander verhaal. Geef ‘r een vierkante decimeter en hopla, ze draait zowel in langte- als in dwarsrichting om. Voor de richtingsongevoeligen onder u: de buik dus naar de plek waar voorheen de rug was, en de neus in de richting waar eerder de voeten lagen. Zo opgeschreven ziet dat er heel leuk uit, maar wanneer je een blote Isa voor je hebt liggen die dat wat ik net beschreef wil gaan demonstreren juist op het moment dat haar billetjes ingezalfd liggen te smachten om een beschermende luier, dan is dat ineens een stuk minder leuk. Het woord ‘nee’ heeft voor Isa op dit moment nog niet meer waarde dan een geinige klank waar ze wel om kan lachen. Dat valt dus al af. Blijft over een ingewikkelde constructie van omtrekkende armbewegingen en dito heupswings om (a) de luier fatsoenlijk om te krijgen en (b) ervoor de zorgen dat ze op de commode blijft liggen zodat ze (c) niet door haar eigen enthousiasme op het laminaat stuitert.

De beste methode is momenteel:
– haar, slechts gekleed in sexy Pamper3, in haar bed mikken
– even 2 seconden te wachten tot ze is omgedraaid in alle hier boven beschreven richtingen
– op haar buik liggend alle resterende kledingstukken aan te trekken.

Resumerend: dit ritueel duurt nu dus een factor 10 langer dan voorheen. Maar is ook wel factor 10 leuker, moet ik er eerlijkheidshalve bijzeggen.

Oma Miep kan er een baantje bij nemen: tandenontdekster. Bespeurde ze vorige week bij de kleinzoon van een vriendin van haar al het bestaan van een tandje, enkele minuten geleden was onze eigen kleine aan de beurt. Trots belde ze op. Waarschijnlijk is dat meteen ook een verklaring voor Isa’s rode billen en het fysieke malheur van de laatste dagen. Vanaf nu wordt het dus opletten met de vingers. Voor je het weet zijn ze eraf gebeten.

Enig idee hoe de stapel vuil wasgoed eruit ziet wanneer je wasmachine al 5 dagen defect is en je voorzien bent van een kleine van net 6 maanden oud ? Nee ? Kom dan maar eens bij ons kijken. Wel snel, want morgen wordt een nieuwe machine bezorgd. De oude Bauknecht heeft het na 7 jaar begeven. Iets met een trommel en een lager, zei de goede man. En aangekoekte zeepresten en zo. Bijzonder onsmakelijk. Om een lang verhaal kort te maken: reparatie zou om en nabij de 300 eurootjes gaan kosten. Hij liet de schade nog even zien. Isa keek ernaar en brak spontaan in tranen uit. Dan moet het inderdaad wel erg zijn.

Isa weet nu ook wat herfst is. Niet alleen het dalen van de temperatuur en vallen van de blaadjes zijn haar opgevallen, ook het fysieke ongemak dat verkoudheid heet is haar niet vreemd meer. Afgelopen nacht was een hele onrustige, waarin ze zeer slecht sliep en proestend/kuchend bij ons in bed mocht liggen. Vanochtend was het niet veel beter. Echt veel honger heeft ze al een paar dagen niet meer en vanmorgen kwam alles er weer uit.

Ondanks haar warme jas en dito voetenzak heeft ze dus toch ergens een verkoudheidje opgepikt. Misschien was papa het wel die haar aan heeft gestoken. Op dit moment moet ik namelijk 4 x achtereen niezen. Sorry Isa…