Boven de box hangt een mobile van engeltjes en sterretjes. Of beter gezegd, hing een mobile. Toen Isa 1 week oud was, vroegen we ons bezorgd af of Isaatje misschien niet bang zou worden van die felle engeltjes. Toen ze 6 weken was, stonden we enthousiast langs de box te hupsen omdat onze lieve schat de engeltjes met haar oogjes probeerde te volgen. Na een week of 10 strekte ze haar armpjes naar de engeltjes, en wij stonden er vertederd bij te kijken. Daarna keerde Isa het hemelse spektakel de rug toe, want als je op de buik ligt zijn er interessantere dingen om te bekijken. Totdat we vandaag besloten dat het misschien wel leuk zou zijn de engeltjes nog een keer te laten dansen. Isa met wipstoel in de box, mobile aan en papa en mama even de tijd om te eten. Het eerste vrouwtjes-engeltje was nog niet voorbijgekomen of Isa trok haar gemeen aan haar vleugel. Het mannetjes-engeltje werd wreed bij zijn engelen-balletjes gepakt en al zwiepend vlogen zowel mannetjes-engel als zijn vriendin en sterren door de lucht. Het is dus duidelijk: Isa is te groot voor het mobile. We verzorgen de hele crew en ze krijgen een mooi plekje op zolder. De eerste kleertjes opbergen was al moeilijk, maar nu we het eerste speelgoed wegdoen besef ik dat onze kleine meid echt groot wordt. Meisjes van 6 maanden, te groot voor het mobile, te klein voor het hobbelpaard.

Het lange weekendje Kijkduinpark ter gelegenheid van het 35-jarige huwelijk van opa Harrie en oma Miep was erg geslaagd. Het duurde alleen niet zo lang als de bedoeling was omdat ondergetekende uitgerekend tijdens deze speciale happening met een keelontsteking kreeg te kampen. 39.3 graden koorts en niet kunnen slikken of eten zijn niet handig tijdens zo’n uitje en daardoor werd op de vroege zondagochtend de thuisreis al ondernomen. Ook jammer voor Jasper van Petra & Ad, die op een steenworp afstand woont én zijn 1ste verjaardag zou vieren op zondag waar we natuurlijk even langs zouden gaan. Maar helaas. De zondag was dus niet helemaal je-van-het. Maar de 2 dagen ervoor waren érg gezellig, van érg goed weer voorzien, in een érg luxueus en érg goed uitgeruste bungalow (sauna & bubbelbad) op een érg gezellig en goed gelegen Kijkduinpark.

Strandwandelingen, gourmetten, (een poging tot) vliegeren, Scotland Yard-en (een erg kek gezelschapsspel), open haarden, tennissen, bubbelbadderen, fietsen, afijn; erg geslaagd.

Isa vond het allemaal prachtig. Niet zo verwonderlijk met al die aandacht van opa/oma/tante/oom/papa/mama. Ze is vandaag ook erg moe en slaapt al voor de 4e keer. Even bijkomen van het weekeinde, noemen ze dat. Maar dat leg ik haar later nog wel eens uit. Binnenkort wat foto’s uit Kijkduin.

Nog 2 dagen te gaan en Isa is precies een half jaar oud.

(dit was het kortste berichtje in de geschiedenis van dit dagboek :-)

Binnenkort zijn Opa Harrie en Oma Miep 35 jaar getrouwd. Hoera ! Reden voor een weekendje Kijkduinpark. Mét een zwemparadijs ! Gezien de recente positieve waterervaringen in Port Zélande wel een aardig vooruitzicht, naar wij dachten. We hebben het Isa voorzichtig verteld, dat ze weer van die zwemluiers aan mag en zo. En dat ze weer mag klapperbekken als het te koud wordt. En met papa van de glijbaan mag (oh nee). Van de weeromstuit ligt ze al de hele dag te schaterlachen. Ik hoef maar voorbij te lopen met de volle luieremmer (op zich niet echt het meest aimabele karwei, zelfs niet met een NappyWrapper) of ik word vrolijk toegelachen. De vaatwasser uitruimen ? Isa zit erbij in haar wipstoel en kraait het uit. Macaroni-restjes uit de gootsteen pulken ? U voelt ‘m al. Dolle pret. Raar ? Maar wel leuk !

Hulde aan mama. Gisterochtend kreeg Isa haar allerlaatste borstvoeding. Bijna 6 maanden heeft Michal het vol weten te houden, voorwaar een prestatie. Mede omdat we vrij vroeg al bijna de moed hadden opgegeven naar aanleiding van een waarschijnlijk onzuivere weegschaal. Op advies van de kinderarts bleven we echter stug volhouden en het kwam goed. Isa sliep na 7 weken al lekker door ’s nachts. Helaas dacht ze na vierenhalve maand dat schema eens te moeten veranderen en werd ze in het holst van de nacht wakker voor een voeding.

Ook dat lijkt nu weer hersteld met de intrede van Nutrix Rijstebloem. 3 eetlepels rijstebloem door de laatste voeding en mevrouw heeft er de buik van vol. Al 2 nachten doorgeslapen… leve Nutrix :-)

De fruitige hapjes vinden echter nog steeds geen aftrek. Stijf de mond dicht houden tijdens ‘voedertijd’, dat is het enige waartoe ze bereid lijkt. Alleen als we haar de complete controle geven over het lepeltje verdwijnt het in haar mond. Weliswaar achterstevoren en zijwaarts, maar goed. Eerst even dopen in de smakeloze mango-, peren of appelmoes en zo krijgt ze onbedoeld toch haar portie binnen. We hebben het ook al geprobeerd met eigenhandig gepureerde bananen, maar die zijn schijnbaar net zo oninteressant. Liever likt ze aan haar Dikkie Dik-boekje. Zitten er ook vitamines in poezen ?

Gisteren heeft Isa haar 1e officiële voorwaartse centimers gekropen. Al enkele weken schoof ze enthousiast over het laminaat in verkeerde richting, maar gisteren ging het dan eindelijk een keer (per ongeluk?) de goede kant op. Met ietsiepietsie zweterige voetjes (voor de goede grip, zullen we maar zeggen) ging de kont de lucht in en op haar elleboogjes kwam ze 20 centimeter verder weer tot stilstand. Dit overigens tot haar eigen verbazing. Er moet wel worden bijgezegd dat er een klein trainingskampje door papa was georganiseerd: een aantal favoriete knuffels en speeltjes werden nét buiten handbereik opgesteld om Isa over te halen tot het kruipen. Dat bleek dus te werken. Slechts éénmalig overigens: de keer erna draaide ze zich 90 graden en ging met papa’s broekzak spelen om vervolgens mama’s haren uit het hoofd te trekken. Vanavond weer nieuwe foto’s !

Goed ideetje van oPa Harrie: alle maandelijkse foto’s met de beer tot nu toe op een rijtje. Zie fotoboek :-)

Isa’s 1e vakantie was er een om in te lijsten. 5 dagen prachtig weer in een bungalowpark met Mediterraan uitzicht over de jachthaven en het Grevelingenmeer zorgden ervoor dat het buitenland geen moment is gemist. Hoewel niet zo chique en compleet als Center Parcs bleek Port Zélande (Gran Dorado) een perfecte uitvalsbasis om Zeeland te verkennen. In het hete zonnetje voor ons huisje waanden we ons in decadentere streken dan Zeeland.

Het enige tegenvallende was het bezoek aan Neeltje Jans, waar we toch maar zijn geweest ondanks de vele waarschuwingen van bekenden vooraf. Zelfs als het entreegebouw-met-3d-film enkele weken geleden NIET tot op de grond was afgefikt dan was het bezoek waarschijnlijk niet interessanter geweest.

Groot succes was het subtropisch zwemparadijs. Isa vond het allemaal even mooi. Zonder ook maar 1 kik te geven onderging ze het aankleed-,uitkleed- en afdrooggebeuren. Het zwemmen an sich was een genot voor het oog. Gewillig liet ze zich het zwembad doorslepen, langs fonteintjes, golven en bubbelgeulen. De temperatuur van het grote zwembad is echter niet afgestemd op de kleinsten onder ons. Klappertanden was het gevolg, alhoewel je zonder tanden daarvan nog niet echt kan spreken natuurlijk. Klapperbekken of klapperkaken, zo u wilt. Hoewel het vakantiepark afgeladen vol leek met veel Duitsers, Luxemburgers en Nederlanders (allen vergezeld van busladingen buggy’s, kinderwagen en dito kindertjes onder de 4 jaar) was het paradijselijk rustig in het zwembad. Vandaar waarschijnlijk ook de term zwemparadijs.

De rest van de vakantie is ingekleurd met wandelen, stadjes bezoeken en sluizen bekijken. Ook de avondwandeling naar het Noordzeestrand met Isa in de buikdrager en een prachtige zonsondergang was erg de moeite waard. Verder vooral lekker luieren, lezen en op agressieve zwanen wachten die de gewoonte hadden pal voor ons huisje hanengedrag te gaan vertonen. Waardoor vrouw en kind niet meer de deur uit durfden. En waardoor papa zich met diverse afleidingstactieken (liga biscuit met melk/aardbeien laagje voeren aan het gevogeltje) volstrekt belachelijk stond te maken. Resulterend overigens in vertrekkende zwanen en meeuwen die nu nog naar zomerkoninkjes ruiken :-)

De zomervakantie van dit jaar was dus een korte. Maar wel eentje met volop zomer en volop vakantiegevoel. Deze week hebben we ook nog vrij, dus laat maar schijnen die nazomerzon !

De komende daagjes kunt u allen even uitrusten. Isa is met papa en mama op vakantie. Het dagboek is dus wel gewoon open maar niet actueel :-) !